Column: Stacking sats, de ouderwetse manier

Vroeger, toen je geld pinde en dat uitgaf bleef er wel eens wat over. Veel was het niet, wat dubbeltjes en kwartjes. Toch gooide je het teveel in een potje, een spaarvarken of gewoon in een la. Stuivers, dubbeltjes, kwartjes, soms wat guldens, een rijksdaalder en misschien een vijfguldenmunt?

Misschien deed je dat ook wel met euro’s. Geen idee wat daar de afkortingen van zijn, maar vijf cent, tien cent, twintig, vijftig. Een keer een euro of twee. Hop in een potje, glas of kopje. Een stuk minder spannend dan vroeger, toen geld nog geld was.

Ik moest er laatst aan denken omdat ik een analist op de radio hoorde praten over de ‘saaie tijd waar we nu al een tijdje in zitten qua bitcoinmarkt. ‘De opmaat naar de bullmarkt‘ noemde hij het. Kan nog lang duren. Bijna geen prijsactie, wel veel inslaan in alle stilte en rust door grote partijen. Tja, dat verhaaltje horen we ook al jaren. Het bleek alleen altijd gewoon Michael Saylor te zijn.

Aan de andere kant verlaagde een groot fonds z’n cryptoportfolio. Kwam PayPal met een eigen stablecoin en is de mempool nog steeds niet leeg. If ever again. Nou ja, vast wel weer een keer, maar niet spoedig zo met een moeilijkheidsaanpassing van een procent of vijf over een dag of tien.

In al die relatieve stilte kon ik niet veel anders dan denken aan sparen zonder dat je er heel erg mee bezig bent. Pinsparen voerde mijn bank ooit in en dat werkt ook best aardig. Het zijn gee tienduizenden euro’s die je ermee binnenharkt in korte tijd, maar het is vaak best aardig.

De andere kant op, letterlijk kleine beetjes satoshi’s binnenhalen door spullen her en der online te kopen, doe ik al jaren. Soms levert het wel echt iets op, zeker wat eind 2019 gekocht werd vlak voor de vorige stier de rust verstoorde. Nu boek ik er vooral hotels mee, althans, die leveren het meeste op.

Toch moest ik ook terugdenken aan een rustige tijd van bitcoin, jaren terug. Toen kon je her en der in de stad Amsterdam nog met bitcoin betalen. Dat deed ik dan ook graag, zette 100 euro om in bitcoin en ging daar eens wat glaasjes van proeven. Daar bleef altijd wel wat van aan de strijkstok hangen in die inmiddels al lang met pensioen gestuurde wallet. Die vulde zich als een klein spaarpotje, er bleven altijd wel wat sats over van zo’n avond.

Kan dat nog, vraag je je dan af. Gewoon met Bitcoin Lightning? Lijkt mij een uitgelezen spaarplan zonder ingewikkelde constructies. Met andere woorden: waar moeten we onze biertjes in sats gaan halen? Eerst even 100 euro in de bitcoinpot en zien wat er over blijft.