Bitcoin en de Oostenrijkse School: Hoge of lage tijdsvoorkeur?
De rol die geld speelt bij de beslissingen die we in ons leven maken en de ontwikkeling van de samenleving is groter dan je denkt. Welke invloed heeft inflatie op ons gedrag?
In dit deel hebben we het over de gevolgen van een inflatoire geldstandaard voor de manier waarop mensen keuzes maken.
In de eerste twee delen hebben we de kern van het Oostenrijkse gedachtegoed verkend en hadden we het ook al gehad over inflatie. Daar gaan we nu over door.
De vorige posts gemist over de Oostenrijkse School en bitcoin gemist?? Hier kun je ze terug vinden:
Inflatie
De essentie is heel simpel: Hoe hoger de inflatie, hoe sneller geld minder waard wordt. Wil je meer waarde voor je geld? Dan moet je het snel uitgeven. Geldontwaarding en onzekerheid zorgt voor kortetermijndenken. Wat heeft het voor zin om te sparen en plannen te maken voor de toekomst als het niet mogelijk is om je waarde voor langere tijd op te slaan?
In een wereld waarin zogenaamd zacht geld de standaard is zal de samenleving altijd gekenmerkt worden door een hoge tijdsvoorkeur. Dat wil zeggen dat men aan het ontvangen van €1000 op dit moment een hogere waarde toekent dan het ontvangen van eenzelfde bedrag op een later tijdstip.
Tijdsvoorkeur
Bitcoiner Jimmy Song wist het in één van zijn tweets mooi te vangen. Een hoge tijdsvoorkeur stimuleert mensen om onzin te verkopen om zo snel mogelijk veel geld te verdienen. De boodschap, het product of de gevolgen voor de lange termijn doen er niet toe, zo lang er maar geld in het laatje komt.
High time preference behavior: Endorsing something you don't believe in.
Low time preference behavior: Telling the truth.— Jimmy Song (송재준) (@jimmysong) August 24, 2019
De enorme hype rondom initial coin offerings (ICO’s) en altcoins die in 2017 ontstond is een goed voorbeeld van de gevolgen van een hoge tijdsvoorkeur. Zonder enige moreel besef werd er in korte tijd bakken met geld verdiend over de rug van de samenleving. Veel van deze altcoin charlatans dachten waarschijnlijk niet na over de langetermijngevolgen voor hun reputatie en betrouwbaarheid en waren verblind door de dollartekens in hun ogen.
Samenleving
In een samenleving waar een lage tijdsvoorkeur de norm is loont het veel meer om de waarheid te verkopen en te denken aan de langetermijneffecten van je acties.
Het bekende Stanford Marshmallow experiment uit 1960 is een mooie illustratie van de effecten van een lage tijdsvoorkeur op de lange termijn. Kinderen die het in zich hadden om hun hang naar voldoening op de korte termijn uit te stellen bleken tientallen jaren later betere schoolresultaten, minder verslavingen en minder last van overgewicht te hebben.
In samenlevingen waarin mensen niet gedreven worden door een drang naar constante en onmiddellijke voldoening is er op de lange termijn over het algemeen meer technologische vooruitgang, vrede en rijkdom.
Goudstandaard
Het is dan ook geen toeval dat de periode die we in de geschiedenisboeken aanduiden als la belle époque (het mooie tijdperk), een periode was waarin we leefden onder een goudstandaard. Dit tijdperk, dat begon in de 19e en duurde tot het begin van de 20e eeuw, kenmerkte zich door enorme welvaart, ontplooiing van de kunsten en wetenschappen en een hoge mate van maatschappelijke rust.
De eerste wereldoorlog die begon in 1914 maakte op gruwelijke wijze een einde aan deze periode van vooruitgang en niet geheel toevallig werd in dat jaar ook op grote schaal de goudstandaard losgelaten. Dat laatste werd voornamelijk gedaan om de oorlog te kunnen financieren.
Nu geld niet meer aan goud was gekoppeld konden overheden de geldpers op volle toeren laten draaien om het kapot te slaan op militaire investeringen. Dit zorgde voor de uitholling van de waarde van alle verschillende nationale munten en het verdampen van het door het volk opgespaarde rijkdom.
Monopolie op geld
Het hebben van het monopolie op geld dat niet langer gedekt is door goud of enig ander goed maakt het voor de machthebber mogelijk om onbeperkt geld bij te drukken. De geschiedenis wijst uit dat geen enkele machthebber deze verleiding op de lange termijn kan weerstaan en dat het bijdrukken van geld, geldontwaarding en dus een hoge tijdsvoorkeur slechts een kwestie van tijd is.
Dat zorgt ervoor dat een euro of dollar geen ideaal oppotmiddel is. Het wordt immers steeds minder waard. Men zoekt andere manieren om waarde vast te houden: vastgoed, aandelen of bijvoorbeeld kunst.
Bitcoin
Dit is waarom bitcoin zo gaaf is. Er zullen er maar 21 miljoen in omloop komen en er is geen enkele overheidsinstantie of machtshebber die daar verandering in kan brengen.
Bitcoin is het meest schaarse goed in de geschiedenis van de mensheid en om bovenstaande redenen een superieure vorm van geld. Een wereld met bitcoin als de monetaire standaard zou heel waarschijnlijk leiden tot een samenleving met een lage tijdsvoorkeur.
De non-inflatoire aard van bitcoin maakt dat mensen weten waar ze aan toe zijn. Het geeft meer zekerheid over de toekomstige waarde van het geld en dat maakt het aantrekkelijker om te sparen en kapitaal te vergaren in de vorm van bitcoin, en te investeren met het oog op de toekomst.
In plaats van een samenleving waarin alles snel en onmiddellijk resultaten moet opleveren, gaan we met bitcoin mogelijk naar een samenleving waarin planning en langzaam bouwen aan mooiere wereld de boventoon voeren.
Ook meepraten over bitcoin? Kom eens langs op Telegram.
Blijf op de hoogte en volg Thom op Twitter!