Column: “Ik durf dat niet hoor!”

Laatst kreeg ik een verzoek, of ik ook wat kon vertellen over bitcoins en zo aan een groep dames. Tuurlijk! Leuk, doe ik graag. Ik zette de afspraak in mijn agenda en dacht er verder niet echt over na. Tot het moment waarop je je werk gaat voorbereiden. Ik had wat cryptische omschrijvingen in mijn agenda staan en verder wat appjes heen en weer over locatie en dergelijke.

Gewoontegetrouw verwacht je een zaaltje met een beamer en een opstelling met wat stoelen en misschien zelfs tafels. Toch maar eens bellen.

„Goed dat je belt! Ja, ik ben de jongste“, zei mijn contactpersoon, „en de oudste is 84.“ Ah. Een groep dames van zekere leeftijd dus. „Ze zijn allemaal zeer geïnteresseerd! De opkomst is echt heel goed!“ Mooi, zei ik. Een van de redenen was dat ik had gezegd dat ze hierdoor meer zouden weten van bitcoins en andere crypto’s dan hun eigenwijze kinderen, neefjes of nichtjes.

En de zaal, vroeg ik, is daar iets? Nee, het was bij iemand thuis. Of ik nog iets nodig had, een flipover of zo. Doe maar, zei ik.

Nu ben ik eigenlijk fervent tegenstander van het gebruik van projectoren, maar heel soms is het toch wel handig en leuk, zeker om een paar technische dingetjes te laten zien die je niet zo makkelijk uittekent op een flipover of schoolbord. Nou ja, ook geen probleem. Flipover, een thuissetting en we zien het wel.

Een deel van de groep had zich al goed voorbereid. Nog voor ik kon beginnen kwamen al vragen van allerlei kanten. Mooi. Een beetje de bekende weg, zoals dat er niks achter de waarde zou zitten en iets met criminelen. Maar ook over belastingen en uiteraard investeren.

Het werd in ieder geval een mooie avond met veel kennisdeling en interessante vragen. Uiteraard is een kleine 2,5 uur veel te kort tijd om alles aan te stippen, een ding bleef in ieder geval goed hangen, die woordenlijst, die mag je nooit of te nimmer delen met iemand. En hij moet op papier in de kluis en niet op je telefoon als foto of tekstdocument.

Of de eersten nu al voorzichtig experimenteren met het kopen van bitcoin, dat denk ik niet. De titel „Ik durf dat niet hoor!“ komt ook ergens vandaan natuurlijk. Maar een paar zullen zich zeker meer gaan inlezen.

De wondere wereld van seeds, blockchains, transacties die je zelf kunt volgen en nog veel meer raakte bij een deel van de groep een snaar waarvan ik zeker weet dat ze daar weer kleine stukjes van mee zullen nemen. Ze zullen gaan zoeken op internet naar stukjes informatie en wellicht meer. Al zullen sommigen hun accountants wel eerst moeten overtuigen…