Bitcoin heeft het vertrouwen
Afgelopen week bevond ik me in een studio voor een uitzending van een online programma over cryptovaluta. Verschillende bekende en minder bekende cryptovaluta-experts en een scepticus zaten aan tafel of deden via videoverbinding mee. Het interessantste deel van zo’n programma zit niet in de uitzending zelf, maar juist in de naborrel. Net als bij de bekende Haagse sociëteit Nieuwspoort, daar waar politici en het Nederlandse journaille elkaar ontmoeten, geldt de ongeschreven regel: wat je tijdens de naborrel bespreekt, blijft bij de naborrel.
Nou, dat werd een korte column. Of toch niet? Gelukkig werd er voldoende aan tafel besproken waar een bepaald beeld uit naar voren komt met betrekking tot cryptovaluta en bitcoin. Eigenlijk waagt niemand zich meer aan uitspraken rond cryptovaluta om daar een werkelijke waarde aan toe te kennen, behalve bitcoin. Gaat om het om langetermijninvesteringen dan blijft geen enkele andere munt over, behalve bitcoin. Misschien ethereum om het grote, immer uitgestelde, PoS-experiment, maar of dat dan een veilige investering voor de lange termijn is, daar is duidelijk geen consensus over.
Hoe komen de mensen aan zo’n tafel eigenlijk tot zo’n eenduidig gevoel naar de toekomst toe? Vooral ervaring. Het zien verdampen van ‘praktisch 100 procent’ van alle ICO’s uit de jaren 2017 en ‘18. Het zien van exact dezelfde dynamiek rond alle metaversjes en andere zaken die van simpele jpegs vergulde vehikels moesten maken.
En, misschien wel het belangrijkst, de fundamenten onder bitcoin. De onwrikbaarheid van de ontwikkelaarscommunity rond het basisprotocol. Het beschermen van de basis: het allerbeste en veiligste netwerk zijn voor het doen van transacties. Want dat, en die eigenschap wordt vaak over het hoofd gezien, kan bitcoin als protocol extreem goed: wel of geen transactie uitvoeren. Voor en door iedereen, ongeacht politieke kleur, of wat voor voorkeur dan ook. Over landsgrenzen en ideologische scheidslijnen.
Zo’n eigenschap, dat uitvoeren van transacties en dat onherroepelijk en veilig doen, heeft overal op de wereld een andere waarde, zonder nou te kijken naar de euro- of dollarkoers van bitcoin. Hier is het vooral onderdeel van investeringsstrategiën, terwijl het elders van belang kan zijn überhaupt een vorm van waarde over te kunnen maken. Misschien heb je het alleen nodig tot het bewijzen van een online identiteit door het simpelweg ondertekenen van een publieke sleutel. Misschien koppel je er wel een ander systeem aan dat de veiligheid van het bitconnetwerk juist goed kan gebruiken, iets dat je nooit op die schaal zelf zou kunnen bouwen, laat staan bekostigen.
Sinds de komst en steeds verdere ontwikkeling van het Lightning-netwerk staan ook tweede en meerdere-laagsstructuren duidelijker op de agenda en gaat het niet meer direct om ‘trage’ transactietijden en kleine, maximale hoeveelheden transacties per blok. Dat soort dingen kan allemaal door de invoering van SegWit in 2017. Zo hoeft er veel minder aan de basislaag gemorreld te worden. Dat is veiliger voor iedereen, aangezien iedereen weet: hoe meer code, hoe meer bugs.
Al met al was de consensus dus dat bitcoin enig in zijn soort is. Kan dat ooit nagemaakt worden? Dat weten we niet, het ziet er vooralsnog niet naar uit. En waar is die hele cryptohandel dan voor? Tja, speculatie, de mens houdt er blijkbaar van. Een enkeling legt het geen windeieren, de meesten kunnen er beter bij uit de buurt blijven.
Krijn Soeteman is tech- en wetenschapsjournalist en volgt bitcoin al sinds lange tijd. Hij is onder meer te vinden op Twitter.
Lees ook eerdere columns:
