Blog: Craig Wright moet 43 miljoen rente betalen en verliest zwaar van bitcoin developers

Craig Wright,
de Australiër die beweert de bedenker van bitcoin te zijn, is nog
steeds in allerlei rechtszaken verwikkeld. De Nederlandse expert Arthur
van Pelt geeft een update.

Vorige keer had ik beloofd dat ik wat dieper op de tweets van onze Satoshi toneelspeler zou ingaan, maar dat sla ik toch even over, met jullie goedvinden.

Koop gemakkelijk en snel Bitcoin bij Bitvavo. Ga aan de slag en betaal geen handelskosten voor je eerste aankoop tot €1.000 !

Want de afgelopen weken zijn een aantal uitspraken in verschillende rechtszaken geweest die veel interessanter zijn. Vooral de verrassende uitspraak afgelopen vrijdag in de “Pineapple Hack” zaak is meer dan het vermelden waard.

Eerst even de kort de Kleiman zaak, die in december vorig jaar tot jury uitspraak kwam in Miami, USA: Craig Wright moet 100 miljoen dollar aan het bedrijf W&K betalen voor illegale conversie van intellectueel eigendom.

Er liep sinds begin januari nog een verzoek van Ira Kleiman om daar 43 miljoen dollar aan achterstallige rente aan toe te voegen, gerekend vanaf het moment van de conversie eind 2013.

Craig’s advocaat was echter van mening dat dit slechts 500.000 dollar rente zou moeten zijn. Deze slag heeft Craig echter verloren. Rechter Bloom heeft Ira Kleiman in het gelijk gesteld.

Omdat Craig nog geen cent heeft betaald, is Ira’s advocaat begonnen met het nemen van incassomaatregelen, heeft hij inmiddels aangekondigd in CoinDesk.

“Since [Wright] has not filed for an appeal, nor bonded that amount, enforcement begins right away,” Freedman said. “And since he’s failed to make a single payment on it, we’ll begin enforcement.”

Tegelijkertijd hebben we begrepen dat rechter Bloom het verzoek van Ira Kleiman voor een nieuwe juryprocedure heeft afgewezen, waartegen Ira Kleiman in beroep gaat.

Bitcoin developers

Maar nu de Bitcoin developers. Zoals bekend probeert Craig Wright hun hulp af te dwingen bij het verkrijgen van zo’n 110.000 Bitcoin die, naar hij zelf zegt, van hem zijn gestolen begin 2020.

Zo’n 80.000 Bitcoin daarvan is gealloceerd op het bekende 1Feex adres sinds 1 maart 2011. Deze bitcoin worden echter in verband gebracht met een diefstal van Mt Gox op dezelfde dag, en Craig zou daar uiteraard geen enkel recht toe hebben.

Lang verhaal kort, de developers hebben deze zaak eerst proberen aan te vechten, niet zozeer op inhoud, maar op jurisdictie. Engeland zou namelijk niet de juiste plek om dit in de rechtszaal te behandelen omdat de Bitcoin developers overal, van Nederland tot Amerika, wonen en er niemand van hen in Engeland woont, zo stellen zij.

En hier komt de verrassing: de rechter mevrouw Falk geeft de Bitcoin developers hierin ongelijk; alles in ogenschouw nemende, is Engeland eventueel wel de juiste plek om deze zaak uit te vechten zo stelt zij. Maar als zij dan ingaat op de vraag of Craig Wright inhoudelijk eigenlijk wel een zaak heeft, dan komt zij onomwonden tot de volgende conclusie.

(Ter informatie vooraf, met TTL wordt Tulip Trading Limited bedoelt, onderdeel van Craig’s beruchte Tulip Trust die al door meerdere rechters en de Australische overheid als niet-bestaand is verklaard, maar dit Seychellen vehikel wordt nog steeds door Craig Wright gebruikt, bijvoorbeeld om deze rechtszaak tegen de Bitcoin developers te voeren.)

Rechter Falk zegt het volgende:

“Op het eerste gezicht is het zeer moeilijk in te zien hoe TTL’s zaak inzake fiduciaire plicht serieus betwistbaar is. Nu ik de zaak nader heb bekeken, ben ik tot de conclusie gekomen dat mijn eerste indruk juist was.

Alle door TTL aangevoerde kenmerken volledig in aanmerking nemend, en ervan uitgaande dat zij in staat zou zijn de door TTL aangevoerde feiten tijdens een proces vast te stellen, kan ik niet concluderen dat TTL een reële kans heeft om vast te stellen dat de gepleite feiten voor een schending van de fiduciaire plicht die de gedaagden jegens TTL verschuldigd waren zorgen.”

En:

“TTL heeft geen serieuze kwestie vastgesteld die moet worden berecht op de gronden van de claim. In die omstandigheden is de enig juiste uitspraak om het bevel te vernietigen van Deputy Master Nurse, die toestemming had verleend om het claimformulier buiten het [Engelse] rechtsgebied te betekenen, en om de verstrekking van het claimformulier terug te draaien.”

Met andere woorden, ondanks dat de rechter Craig Wright in het gelijk stelt dat Engeland de juiste plek is om te procederen, verwijst zij alsnog de hele zaak rechtstreeks naar de prullenbak, en wenst zij niet dat het Engelse juridische systeem verder nog tijd verspilt aan deze onzin van Craig Wright.

Laten we eens kijken naar een aantal redenen waarom de rechter dit vindt.

“De basis van de zaak van TTL is de vermeende machtsongelijkheid, gecombineerd met een “toekenning” van eigendom aan gedaagden. Hoewel een machtsevenwicht, samen met de kwetsbaarheid voor misbruik van die macht, vaak een kenmerk is van fiduciaire relaties en in algemene termen een reden voor het fiduciaire relatie concept kan zijn, is het echter geen bepalend kenmerk en zeker geen voldoende voorwaarde voor het bestaan van deze fiduciaire plicht.

Verder (en voor zover relevant), denk ik niet dat bitcoineigenaren realistisch kunnen worden beschreven als personen die hun eigendom toevertrouwen aan een fluctuerende en niet-geïdentificeerde groep ontwikkelaars van de Bitcoin software, althans in de zin van, en voor zover geclaimd door TTL.

Tevens is dit is niet een zaak waarin wordt beweerd dat gedaagden, door een update van de Bitcoin software uit te brengen, alleen in hun eigen belang en in strijd met de belangen van de eigenaren van Bitcoin hebben gehandeld, bijvoorbeeld door een bug of functie te introduceren die de Bitcoin eigenaren in gevaar hebben gebracht qua veiligheid.”

“Wat hier daarentegen wordt gevraagd, is een positieve plicht om Bitcoin software te wijzigen door een patch te introduceren waarmee TTL de controle over zijn Bitcoin terugkrijgt.

De verbintenis om te handelen, oftewel de verantwoordelijkheid op zich te nemen waarop TTL moet vertrouwen, is de vermeende controle van de gedaagden over het Bitcoin netwerk en hun vermeende vermogen om een wijziging in de software aan te brengen, ongeacht of zij daadwerkelijk bezig zijn met het aanbrengen van wijzigingen, en bij gebreke waarvan van enige meer algemene contractuele of andere verplichting om in de toekomst wijzigingen aan te brengen.

Maar ontwikkelaars zijn een fluctuerend geheel van individuen. In het algemeen kan niet realistisch worden gesteld dat deze personen doorlopende verplichtingen hebben om bijvoorbeeld als ontwikkelaar te blijven en toekomstige updates door te voeren wanneer het in het belang van eigenaren is om dit te doen.

Verder is het onderscheidende of bepalende kenmerk van een fiduciaire relatie de verplichting tot onverdeelde loyaliteit, al dan niet uitgedrukt in termen van gewettigd vertrouwen. Dit geeft echter aanleiding tot een fundamenteel probleem.

De heer Wardell [advocaat van Craig Wright] moest accepteren dat het een noodzakelijk onderdeel van de zaak van TTL is dat de onderliggende relatie tussen gedaagden en bitcoin-bezitters over het algemeen een fiduciaire kwaliteit heeft.

Maar de stappen die TTL van gedaagden zou verlangen, zouden alleen in het voordeel van TTL zijn, en niet in het voordeel van andere Bitcoin gebruikers. TTL streeft naar een actie om de controle over zijn Bitcoin bedrijfsmiddelen terug te krijgen, en streeft tegelijkertijd niet naar een systemische softwarewijziging die zou kunnen worden beschouwd als gunstig voor gebruikers in het algemeen.

De gewenste verandering zou in het nadeel kunnen zijn van andere deelnemers aan het Bitcoin – en andere netwerken, bijvoorbeeld een rivaliserende eiser van de activa, maar mogelijk ook andere gebruikers in het algemeen.

De heer Wardell probeerde dit tegen te werpen door de plicht te rationaliseren die verschuldigd is aan de (echte) eigenaren van bitcoin, en niet aan anderen. Als TTL als eigenaar van de Bitcoin op de 1Feex- en 12ib7-adressen zou zijn gevestigd, zou de gevraagde vrijstelling geen inbreuk maken op de loyaliteitsplicht jegens andere eigenaren.

Hoewel hij in mondelinge opmerkingen aanvaardde dat elke door de rechtbank afgelegde eigendomsverklaring persoonlijk en niet zakelijk zou gelden, zouden ontwikkelaars worden beschermd tegen acties door rivaliserende eisers door het bestaan van het gerechtelijk bevel en de mogelijkheid van rivaliserende eisers om een aanvraag in te dienen voor terzijdestelling van de beslissing van de rechtbank onder CPR 40.9.

Ik vind dit echter geen afdoende antwoord. Het is onomstreden dat een fundamenteel kenmerk van de netwerken, althans in hun bestaande vorm, is dat digitale activa worden overgedragen via het gebruik van privésleutels. TTL probeert dat effectief te omzeilen. Er moet een reëel risico zijn dat het voldoen aan de eisen van TTL niet in overeenstemming is met een plicht tot vastberaden loyaliteit jegens andere gebruikers.”

Tot zover. Wie de volledige uitspraak (in het Engels) in deze baanbrekende zaak wil lezen, kan deze hier vinden.

Wat ik zelf nog een opvallend puntje in deze zaak vond, is deze opmerking van de Engelse rechter. Want hoewel het individuele bewijsmateriaal (waaronder diverse vervalste en geantidateerde documenten van Craig Wright) niet inhoudelijk is behandeld op dit moment, was mevrouw Falk de volgende discrepantie niet ontgaan.

Craig Wright heeft inmiddels verklaard dat hij, niet verrassend, in hoger beroep zal gaan tegen deze uitspraak.

Het is te verwachten dat zijn vervalste documenten dan wel aan de orde zullen gaan komen. Omdat ik zelf een bijdrage heb geleverd aan het ontmaskeren van al die vervalsingen, gaat mijn interesse uiteraard erg uit naar het vervolg!

Tot de volgende keer!

Voor het laatste Craig Wright nieuws kun je mij volgen op Twitter. Lees ook de eerdere blogs van Arthur van Pelt over de wandelgangen van Craig Wright:

Wil je op de hoogte blijven over alle ontwikkelingen? Kom dan eens
langs in onze Telegram chat, en download
ook vooral onze Android
Nieuws app
of iOS Nieuws
app!