Column: Potentaten en bitcoin

Eerst is bitcoin fout omdat het niet te controleren is, dan is het goed omdát het niet te controleren is. En ‘controleren’ betekent in dit geval dat de dictator-in-kwestie er niet aan kan sleutelen. Uiteraard is de bitcoinblockchain extreem goed te controleren in de zin van in te zien door iedereen, maar die eigenschap is voor het snel en met zekerheid grote hoeveelheden geld het land in of uit te krijgen niet zo relevant. Alleen de zekerheid van verplaatsing is van belang: je doet een transactie en bij voldoende vergoeding van transactiekosten zal de transactie doorgaan, of je nou Imelda, Nayib of Vladimir heet.

Controle, of het gebrek daaraan, maakt velen zenuwachtig. Is dat niet vreemd? Heel veel gebeurtenissen kunnen we niet controleren, maar we kunnen ons er wel zo goed mogelijk op voorbereiden. Als je gaat varen terwijl er een storm op komst is, dan weet je immers dat je of stevig in je schoenen moet staan of misschien even wacht met uitvaren. In de regel is goed zeemanschap dat je niet uitvaart bij een opkomende storm.

Koop gemakkelijk en snel Bitcoin bij Bitvavo. Ga aan de slag en betaal geen handelskosten voor je eerste aankoop tot €1.000 !

Bitcoin zit altijd midden in een storm. Althans, zo lijkt het. Zij die slechts van dichtbij kijken zien onderdelen, zaken waar ze iets over vinden en het systeem daarom bejubelen of juist afschrijven.

De op het oog grootste bejubelaars zijn vaak te vinden in een politiek spectrum waar velen zich niet per se heel erg thuis voelen. Sterke stelligheden en opgeblazen meningsverschillen maken dat menigeen liever een blokje omgaat in plaats van zich ermee te bemoeien. Vrijwel altijd man en, in ieder geval van achter het toetsenbord, niet op het mondje gevallen. Het zijn ook niet de minsten die deze manier van communiceren graag gebruiken. Zelfs de president van El Salvador past het toe op een manier waardoor er überhaupt geen ruimte gelaten wordt voor een gesprek. Je bent voor of tegen, laat daar geen twijfel over bestaan. En zijn wil is wet, daar hoeft ook niemand aan te twijfelen.

Zo bezien is het niet vreemd dat veel mensen zich afkeren van alles dat ook maar naar bitcoin riekt. De zogenaamde, meest zichtbare voorvechters plukken vaak een heel specifiek onderdeel uit het systeem dat voor hun doel heel praktisch is. Vervolgens misbruiken ze dat voor eigen gewin.

Het gevolg is dat veel mensen die zichzelf niet senang voelen bij dergelijke types op voorhand al ’tegen’ zijn. Dan kun je aankomen met dat je het van belang vindt dat er een systeem is in onze digitale wereld waar niemand de scepter over kan zwaaien, ook niet de rijksten of machtigsten. Dan kun je mooie verhalen vertellen over de waardelaag die iedereen de mogelijkheid geeft zonder problemen waar ook ter wereld transacties te doen, zelfs zonder direct internet nodig te hebben. Dan kun je het hebben over cryptografische mogelijkheden waarbij je alles aan transacties koppelt en uiteraard dat geen derde partij nodig meer nodig is, enzovoort.

Dan hoort niemand dat meer. Iedereen is doof voor argumenten, laat staan dat er nog een gesprek komt. Ze zien alleen nog maar die storm. Een storm op omrekengebied qua koersen. Een storm op energiegebruik. Een storm op ongelijkheid. Het grotere plaatje mist. Bitcoin in zichzelf is een heel krachtig systeem om transacties uit te voeren. Iets virtueel van A naar B verplaatsen. Daarin is het ongeëvenaard. Als we dat systeem beschouwen als een gegeven, dan wordt het makkelijker: het is er. Gebruik het op de manier zoals dat goed past binnen je eigen leefwereld. Het is als water: de een gebruikt het om thee mee te zetten, de ander om koffie mee te maken en weer een ander drinkt het puur. Het water zelf is kleurloos. De kleur komt van de mens die er wat mee maken wil.

Krijn Soeteman is tech- en wetenschapsjournalist en volgt bitcoin al sinds lange tijd. Hij is onder meer te vinden op Twitter.

Lees ook eerdere columns: