Column: Privacy wordt een waardeloos woord
Dingen die groter zijn dan jijzelf, dan je community of zelfs dan je land of continent. Dat zijn dingen die je niet over het hoofd mag zien, zeker niet als die dingen ook nog eens een dramatische afslag dreigen te nemen. Een inbreuk op onze privacy die z’n weerga niet kent is echt groot genoeg om alle alarmbellen bij jezelf, in je community, in je land en de rest van de wereld af te laten gaan.
Is het echt zo dramatisch? Ja.
Privacy is een groot goed
Privacy is een groot goed. Je hoort het vaak, maar het is niet veel meer dan een lege huls geworden. Privacy betekent ook niet dat je alles geheim houdt. Het betekent dat je het recht hebt om niet alles te delen met anderen als daar geen reden voor is. Afhankelijk van de wetten in de plek waar je woont, zijn daar verschillende criteria voor.
Maar die worden allemaal overboord gegooid door een paar richtsnoeren van een schimmige organisatie die luistert naar de naam FATF of Financial Action Task Force.
Daarom een oproep: leg aan zoveel mogelijk mensen uit dat hun toekomstige privacy rond alle transacties in het geding is, dus niet alleen crypto- of andere financiële transacties, maar alle. Al hun gegevens moeten meegestuurd worden, twee kanten op, en opgeslagen en wat al niet meer. Dit moet niet mogen.
Vraag onze volksvertegenwoordigers meer kennis op te bouwen rond transacties en hoe onze digitale wereld werkt. Vraag onze mensen in Den Haag, in Brussel en waar ook ter wereld vragen te stellen bij de sleepnetten die opgetuigd worden binnen de AMLD om de eeuwige witwasser te kunnen pakken (die wast dan wel ergens anders wit, die pakkans blijft nihil).
Die sleepnetten zorgen voor totaal oncontroleerbare hoeveelheden data die overal lustig misbruikt zullen gaan worden. Er is niets dat dit misbruik tegen zal gaan houden. Geen wet zal hier krachtig genoeg voor zijn.
De vraag is: hebben we nou nog niets geleerd?
Help! Waar gaat dit om? Dit gaat om iets dat zich heel ver onder de oppervlak van onze bestuurslagen afspeelt. Het speelt zich af in dikke rapporten waardoor het lastig is dit te doorgronden, zeker voor overwerkte politici met te weinig mensen achter zich om hier kennis over te verbreden. En dan ineens is het er: een op het eerste gezicht klein regeltje dat bepaalt dat er bepaalde dingen moeten omdat je anders niet meer mee mag doen.
Het regeltje? Dat alle virtuele assets gevolgd moeten worden, op een paar uitzonderingen na, zoals digitale representaties van bestaand fiduciair geld, ook wel fiatgeld in de volksmond.
Waarom interesseert het velen niet? Omdat het een beetje in de hoek van cryptovaluta en andere ‘blockchaindingen’ geduwd wordt, waardoor het lijkt alsof het voor ‘gewone’ mensen niet uitmaakt.
Maar wat zijn virtual assets? En wat of wie zijn die virtual asset service providers die dat allemaal bij moeten gaan houden? Kort gezegd: dat zijn dienstverleners die virtuele diensten aanbieden. En dat is in de nabije toekomst natuurlijk alles. Niet voor niets wilde Facebook zo graag die Libra-munt. Dan moesten ze volgens de regels alsnog iedereen blijven volgen, buiten de Algemene Verordening Persoonsgegevens (beter bekend als GDPR) om.
Om het uit het obscure hoekje van titels als virtual assets te trekken: alles wordt op den duur een virtual asset en die moeten dus allemaal altijd gevolgd worden. Uiteraard zullen daar enkele uitzonderingen op komen na stevig protest uit verschillende hoeken waar veel lobbyisten zitten, maar dat duurt dan ook weer jaren.
Dus maak je borst maar nat: er staan privacy-schendingen op stapel die hun weerga niet kennen. En dat allemaal door een obscuur clubje dat niet door de politiek gecontroleerd wordt, officieel geen politieke macht heeft, maar toch alles bepaalt.
Wil je meer weten, ik schreef er al eerder over: een U-bocht vernietigt het recht op financiële privacy en Grootste internationale online privacyschending dreigt door ingewikkeld akkoord. En check ook zeker Simon Lelieveldt zijn twitter of bijvoorbeeld deze recente twitterdraad.
Krijn Soeteman
Een column
beginnen is als een duik in het diepe: je begint een nieuw leven. Nooit
meer kun je iets doen zonder na te denken of het misschien interessant
is voor je verhaal. Maar wie ben ik eigenlijk? Sinds 2011 ben ik aan de
slag als wetenschaps- en techjournalist.
Een van de redenen dat ik in aanraking kwam met bitcoin was onderzoek
voor een wetenschaps-tv programma Labyrint. Dat was eind 2011. Ik deed
er niets mee, maar bleef het wel volgen en heb wat dat betreft heel wat
ups en downs meegemaakt.
De Prijs,
daar ben ik niet heel erg van, ja van Buy High, Sell Low. Dat principe
heb ik onderzocht en bleek ik erg goed in. Dus ik ben van de DCA-school. Gelukkig is er voldoende ander interessants om over te schrijven met betrekking tot bitcoin!
Je kunt mij vinden op Twitter.
Wil je op de hoogte blijven over alle ontwikkelingen? Kom dan eens langs in onze Telegram chat, en download ook vooral onze Android Nieuws app of iOS Nieuws app!
