Long Bitcoin, Short the bankers! Dit is waarom we BTC wel/niet moeten omarmen

Bitcoin zorgt al sinds haar eerste block voor een controverse. Zowel bínnen de community maar ook daarbuiten. Want ook vanuit de traditionele wereld wordt er met een schuin oog naar de ontwikkelingen van bitcoin gekeken. Een schuin oog, ja, of kijken ze met angst en beven? De bankenwereld laat zich zo nu en dan uit over het decentrale geld.

Disclaimer: dit artikel is een tegengeluid tegen een eerder verschenen artikel van de Rabobank waarin de auteur zijn eigen mening deelt.

Koop gemakkelijk en snel Bitcoin bij Bitvavo. Ga aan de slag en betaal geen handelskosten voor je eerste aankoop tot €1.000 !

Bitcoin als belegging

Zo ook de Rabobank. Op haar website is een stukje tekst gepubliceerd waarin er een advies wordt gegeven met de vraag: is Bitcoin een beleggingscategorie?

TL;DR: Bitcoin is géén beleggingscategorie die een plaats verdient in een beleggingsportefeuille. Deze moet volgens de Rabobank namelijk voldoen aan drie vereisten:

Twee van de drie aspecten kunnen volgens de bank worden afgevinkt. De derde (of eigenlijk de eerste vereiste) niet: “Er is geen enkele reden om aan te nemen dat beleggers op de lange termijn een vergoeding krijgen voor het risico dat bitcoin geeft. Het is een speculatieve belegging, die ook als zodanig moet worden gezien.” Het artikel komt vervolgens met een reeks van redenen waarom bitcoin ‘ongeschikt’ is.

Argumenten tegen BTC

Kort gezegd geeft de bank vijf argumenten waarmee het beweert dat Bitcoin níet de munt van de toekomst kan zijn:

De hoogste tijd om hier een tegengeluid aan te geven. Want eigenlijk zijn al deze argumenten gebaseerd op hetzelfde goedje als de euro: lucht.

Volatiele munt

De waarneming dat Bitcoin volatiel is, is een juiste. Wij kijken er niet van op als de munt in een weekje tijd een aantal procent daalt of stijgt. Maar daarmee is de munt niet per direct ongeschikt als belegging of wereldmunt. In onderstaande grafiek is de schommeling van Bitcoin te zien.

Als je dit vanuit de time-range van 30 dagen bekijkt zie je dat de volatiliteit al geruime tijd onder de 7,5% staat. En er is ook duidelijk een trend te zien: de volatiliteit neemt af. Logisch, want er komen elke vier jaar minder munten op de markt bij.

Long Bitcoin, Short the bankers! Dit is waarom we BTC wel/niet moeten omarmen

Deze verandering van de trend is nog duidelijker te zien op de tijdspanne van 365 dagen. Waar de koers in 2012 nog 10% aan volatiliteit genoot, is er een duidelijke afname te zien.

Is de volatiliteit 0%? Nee, maar dat bestaat niet. Bitcoin zit nog midden in een proces. Het moet nog volwassen worden. Overigens: de volatiliteit van de euro ten opzichte van de dollar is over 30 dagen gezien ook aanwezig: rond de 0,5%.

Onder de mensen die bitcoin minen is een grote strijd gaande om zoveel mogelijk van die bitcoin te vergaren. Om te verkopen of om zelf vast te houden. Op dit moment komen er elke dag ongeveer 1800 nieuwe BTC’s vrij.

Over een krap jaar wordt dit met de halving verkleind tot 900 BTC. Deze halvering zorgt er voor dat de munt steeds dichter bij zijn ultieme vorm komt: eentje die minder inflatoir wordt.

Het kost veel minder moeite om een coin van $1 in waarde te doen verdubbelen, dan dit van $2 naar $4 te doen. Zolang de supply maar gelijk blijft en de vraag stijgt, zal de volatiliteit langzaam afnemen. Bitcoin is een traject, niet een momentweergave.

Ben je geïnteresseerd in deze volatiliteit? Lees het artikel van Unchained Capital.

Overigens hoeft een centraal geregelde munt ook helemaal niet stabiel te zijn: de Argentijnse Peso maakte vorige week een vrije val.

Veel energie nodig

Argument twee is: bitcoin kost veel energie. Ook deze opmerking is juist, maar ook dit is weer een oppervlakkig argument. Ten eerste moet dit issue in perspectief worden bekeken en ten tweede is ‘veel’ een relatieve kreet.

Lees meer: Bitcoin (BTC) verbruikt veel energie: Hoe erg is dat nou eigenlijk?

Bitcoin verbruikt inderdaad meer TWh dan landen als Australië of Colombia. 60% van Nederland zou kunnen leven van de energiekosten die net netwerk op dit moment in beslag neemt. Dat is echter een scheve vergelijking, want de energie waar het merendeel van het netwerk van bitcoin door wordt beschermd is afkomstig uit energiebronnen die anders niet worden gebruikt.

Het is dus niet zo dat bitcoin miners massaal stroom aftappen in druk bewoonde gebieden.

Aan de andere kant zijn deze energiekosten een graadmeter voor de veiligheid van het netwerk. De euro bestaat uit en is gebaseerd op ‘vertrouwen’. Het is niet meer gelinkt aan goud en je kunt niets anders doen dan ‘vertrouwen’.

De University of Cambridge heeft leuk in kaart gebracht hoe we de energiekosten van het netwerk kunnen vergelijken. We moeten ook niet doen alsof cash geld géén energiekosten met zich mee brengt. En betalingen met VISA kosten ook 600 duizend Gigajoules.

Dubieuze milieuonvriendelijke miners

Uit onderzoek van CoinShares blijkt dat 74% van het netwerk op dit moment van elektriciteit wordt verzien door duurzame bronnen. Er wordt wel veel energie verbruikt om bitcoin te beveiligen, maar het merendeel komt uit bronnen waar verder niemand naar omkijkt.

De wereld van het delven van bitcoin is erg competitief. Daarom zoeken ondernemers in deze business altijd de gunstige plekken met goedkope energie, zoals bijvoorbeeld China. Hiervan is bekend dat er bijvoorbeeld in het regenseizoen veel meer miners actief. Dit komt omdat er dan meer energie wordt opgewekt met generatoren. Hydropower zorgt er voor dat het lucratief is om bitcoin te minen.

Creditcards zijn sneller en efficiënter

Snelheid en efficiëntie zijn twee issues waar Bitcoin veel mee geconfronteerd wordt. Het is inderdaad een oude en logge blockchain, maar dat betekent niet dat dit protocol daardoor onbruikbaar is gemaakt. Er worden namelijk bovenop de blockchain second-layer solutions ontwikkeld zoals het Lightning Network. En ja, dit is bliksemsnel.

Door bitcoin te vergelijken met een creditcardbetaling pakt de Rabobank opnieuw de voor haar ‘gunstige’ kant van de medaille. Een bitcoinbetaling is vele malen sneller dan een reguliere bankoverschrijving. Om nog maar niet over internationale betalingen te spreken. Of de kosten: met bitcoin kun je honderden miljoenen aan euro’s verschepen voor een fractie van de kosten die je aan een bank zou afdragen.

En daar komt nog eens bij: creditcardbedrijven en banken kunnen bepaalde betalingen stopzetten. Dat is op het netwerk van bitcoin niet mogelijk. Dat is in sommige gevallen veel belangrijker.

Een goed voorbeeld hiervan is JulianAssange en WikiLeaks. De klokkenluider en zijn organisatie werden afgesloten van de traditionele financiële markt nadat er verschillende spraakmakende onthullingen werden gedaan. Betalingen via het bankverkeer of creditcard waren niet meer mogelijk. De oplossing? Bitcoin!

Men kon gewoon doneren aan WikiLeaks zonder dat iemand dat kon stoppen. Wikileaks betaalt hun servers nog steeds met bitcoin.

Maximale supply

Het laatste argument is er eentje om eigenlijk over te slaan: het is kortzichtig.. Het maximaal aantal bitcoin die er ooit zullen is vastgesteld op 21 miljoen. Met die regels gaat het gehele netwerk akkoord.

Is dit aan te passen? Het is mogelijk om de bitcoin code aan te passen en deze te gebruiken. Maar is het daarmee nog dé bitcoin? Nee! Als er genoeg mensen met je mee gaan in deze verandering, doet zich een hard fork voor. Deze maximale supply is overigens opgenomen in de lijst met ‘prohibited changes‘. Dit staat voor ‘verboden wijzigingen’.

Het kan zijn dat de bitcoin meer dan 21 miljoen munten krijgt. Dan moet dit initiatief komen uit het merendeel van de mensen op het netwerk. Ten eerste is dat zeer onwaarschijnlijk en ten tweede is het dan ook democratisch besloten.

Even terug naar het FIAT geld. De maximale hoeveelheid biljetten wordt niet door door een bepaalde community vastgesteld of ergens aan gekoppeld. Dat geld kan in theorie oneindig worden bijgedrukt..

Blockchain versus bitcoin

Dat de Rabobank bitcoin niet als belegginscategorie ziet is nog een aanvaardbaar statement. Maar stellen dat de munt ‘hoogstwaarschijnlijk niet’ genoeg potentie heeft om een wereldmunt te worden is cru.

Vanuit het oogpunt van een bank is dit natuurlijk een logische redenering. Het valt of staat immers bij het huidige monetaire systeem.

Voor banken is bitcoin altijd al een heikel punt geweest.

Blockchain daarentegen wordt wel omarmd. Deze techniek is een van de pilaren van bitcoin maar kan ook worden toegepast op andere vlakken. Al is dat nog altijd allemaal experimenteel, net als bitcoin zelf.

Banken zien dus voordeel in ‘blockchain’, terwijl ze bitcoin aan de kant schuiven. Het is logisch dat zoiets gezegd wordt: men wil namelijk niet hun machtspositie verliezen op het gebied van financiën. Iets wat wel staat te gebeuren mocht bitcoin de grote belofte verder in gaan lossen.

Kortom: Long bitcoin, short the bankers! Of niet, natuurlijk…

Bronnen: Rabobank, Digiconomist