President Centraal Afrikaanse Republiek: ‘Bitcoin is de valuta van het universum’
De Centraal Afrikaanse Republiek is na El Salvador het tweede land ter wereld dat bitcoin adopteert als wettig betaalmiddel. Daarmee hebben we er een interessant figuur bijgekregen die zich in het rijtje van president Nayib Bukele van El Salvador voegt. Het gaat om Faustin-Archange Touadéra die een achtergrond in de wiskunde heeft en zelfs een doctoraaldiploma behaalde aan de universiteit van Lille.
Wiskunde-achtergrond en Bitcoin
Wat Touadéra extra interessant maakt in het kader van zijn beslissing om bitcoin te adopteren als wettig betaalmiddel is die wiskundige achtergrond. Dat plaatst de president van de Centraal Afrikaanse Republiek in de ideale positie om Bitcoin snel te begrijpen.
Dat de president van het land deze beslissing niet zomaar heeft gemaakt kunnen we mogelijk halen uit enkele van zijn tweets.
"Het begrijpen van de wiskunde die het fundament van 'Nakamoto consensus' vormt is cruciaal in het erkennen van bitcoin als universeel geld", aldus Faustin-Archange Touadéra. Om vervolgens een wiskundige analyse van de Bitcoin white paper van Nakamoto te delen.
Daarmee lijkt het erop dat Touadéra in ieder geval geen koekenbakker is die door een stelletje marketeers iets is aangepraat. Het klinkt alsof hij daadwerkelijk weet waar hij over praat en waar hij met de adoptie van bitcoin als wettig betaalmiddel voor kiest.
Bitcoin maakt globale financiële inclusiviteit mogelijk
Vandaag liet de president van het relatief kleine Afrikaanse land weer van zich horen over bitcoin. Ditmaal om te vertellen dat bitcoin volgens hem de enige kans is om wereldwijde financiële inclusiviteit te bereiken. Iets waar wij ons bij Bitcoin Magazine wel in kunnen vinden.
Het interessante aan bitcoin is dat burgers niet meer hoeven na te denken over wat ze met hun spaargeld doen. De absolute schaarste van bitcoin beschermt ze immers in theorie tegen inflatie. In het huidige systeem ontkom je er niet aan om te investeren om de inflatie bij te houden.
Dat is een taak die voor veel mensen wegens tijdsgebrek of een gebrek aan capaciteiten simpelweg niet mogelijk is. In Nederland beleggen bijvoorbeeld slechts 1,75 miljoen mensen. De rest van Nederland doet dat niet en spaart dus in de euro. Iets wat met de oplopende inflatie geen goede zaak is voor de financiële inclusiviteit.
